دانلود نمونه سوالات و منابع دستیاری جراحی دامپزشکی

دانلود نمونه سوالات و منابع دستیاری جراحی دامپزشکی

جراحی دامپزشکی، جراحی است که توسط دامپزشکان بر روی حیوانات انجام می شود، به موجب آن این روش ها به سه دسته کلی تقسیم می شوند: ارتوپدی (استخوان ها، مفاصل، ماهیچه ها)، جراحی بافت نرم (پوست، حفره های بدن، سیستم قلبی عروقی، دستگاه گوارش/تناسلی/تنفسی)، و جراحی مغز و اعصاب. روش های جراحی پیشرفته مانند تعویض مفصل (جایگزینی کامل مفصل ران، زانو و آرنج)، ترمیم شکستگی، تثبیت نقض رباط صلیبی جمجمه، جراحی انکولوژیک (سرطان)، درمان فتق دیسک، روش های پیچیده گوارشی یا ادراری تناسلی، پیوند کلیه، پیوند پوست، پیچیده  مدیریت زخم و روش های کم تهاجمی (آرتروسکوپی، لاپاراسکوپی، توراکوسکوپی) توسط جراحان دامپزشکی (که در حوزه قضایی آنها ثبت شده است) انجام می شود.  اکثر دامپزشکان عمومی جراحی های معمولی مانند خنثی سازی و برش های جمعی جزئی را انجام می دهند.  برخی نیز روش های اضافی را انجام می دهند.

در ایالات متحده، کانادا و اروپا، جراحی دامپزشکی یکی از 22 تخصص دامپزشکی است که توسط انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا و هیئت تخصصی دامپزشکی اروپا به رسمیت شناخته شده است. کسانی که مایل به دریافت گواهینامه بورد می باشند باید یک برنامه کارآموزی بالینی یک ساله و به دنبال آن سه سال آموزش فشرده در یک برنامه رزیدنتی تحت نظارت مستقیم جراحان دامپزشکی دارای گواهی هیئت مدیره، از جمله انجام تعداد زیادی از روش های جراحی در دسته هایی مانند جراحی محوطه شکمی را پشت سر بگذارند. درمان جراحی ناهنجاری های زاویه ای اندام، جراحی آرتروسکوپی، جراحی پا، تثبیت شکستگی، جراحی چشم، جراحی دستگاه ادراری تناسلی و جراحی تنفس فوقانی و غیره. پس از برآورده شدن حداقل الزامات آموزشی، رزیدنت ها موظف به گذراندن یک معاینه گواهینامه دقیق هستند.  قبل از پذیرش به عنوان اعضای (دیپلمات) کالج آمریکایی جراحان دامپزشکی یا کالج جراحان دامپزشکی اروپا.

بیهوشی در حیوانات شباهت های زیادی به بیهوشی انسان دارد، اما تفاوت هایی نیز دارد.  بی حسی موضعی در درجه اول برای بسته شدن زخم و برداشتن تومورهای کوچک استفاده می شود.  لیدوکائین، مپیواکائین و بوپیواکائین رایج ترین بی حس کننده های موضعی مورد استفاده در دامپزشکی هستند. آرام بخش بدون بیهوشی عمومی برای اعمال بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.  آرام بخش هایی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: آسپرومازین، هیدرومورفون، میدازولام، دیازپام، زایلازین و مدتومیدین.  آگونیست های α2 مانند زایلازین و مدتومیدین به ویژه مفید هستند زیرا می توان آنها را معکوس کرد، زایلازین توسط یوهیمبین و مدتومیدین توسط آتیپامزول.  زایلازین برای استفاده در سگ ها، گربه ها، اسب ها، گوزن ها و گوزن ها در ایالات متحده تایید شده است، در حالی که مدتومیدین فقط برای سگ ها تایید شده است.  بیشتر اعمال جراحی در نشخوارکنندگان را می توان با بی حسی منطقه ای انجام داد.

 بیهوشی عمومی معمولاً در حیوانات برای جراحی های بزرگ استفاده می شود.  حیوانات اغلب به صورت داخل وریدی یا عضلانی با داروهای آرام بخش، ضد درد و آنتی کولینرژیک (سگ ها اغلب بوپرنورفین و آسپرومازین دریافت می کنند) تجویز می شوند.  مرحله بعدی القاء است، معمولاً با داروی داخل وریدی.  سگ‌ها و گربه‌ها معمولاً تیوپنتال (دیگر در بریتانیا مجاز نیست)، کتامین با دیازپام، تیلتامین با زولازپام (معمولا فقط در گربه‌ها) و/یا پروپوفول دریافت می‌کنند.  آلفاکسالون یک بی حس کننده استروئیدی است که در بسیاری از روش ها در انگلستان برای القای بیهوشی در گربه ها و گاهی اوقات سگ ها استفاده می شود.  از نظر اثر فیزیولوژیکی مشابه است، اما از نظر ترکیب با صفان که اکنون کنار رفته است، متفاوت است. اسب ها معمولاً تیوپنتال و گایفنزین دریافت می کنند. پس از القا، حیوان با یک لوله داخل تراشه انتوبه می شود و روی یک بی حس کننده گاز نگهداری می شود.  رایج ترین بی حس کننده های گازی مورد استفاده در دامپزشکی ایزوفلوران، آنفلوران و هالوتان هستند، اگرچه دسفلوران و سووفلوران به دلیل القای سریع و بهبودی محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.