متوکلوپراماید هیدروکلراید:
طبقه بندی فارماکلوژیک: مشتقات پاراآمینوبنزوئیک اسید (PABA)
طبقه بندی درمانی: ضداستفراغ، محرک دستگاه گوارش
مکانیسم اثر:
اثر ضد استفراغ : هم با مهار گیرنده های دوپامین در مرکز (CTZ) و هم به صورت محیطی باعث مهار یا کاهش تهوع و استفراغ می شود.
اثر محرک دستگاه گوارش: دارو منجر به افزایش تون اسفنگتر تحتانی مری و تحریک حرکات قسمت فوقانی دستگاه گوارش می شود.
موارد مصرف:
کنترل استفراغ، برگشت محتوای معده به مری، اختلال حرکتی گوارشی
موارد منع مصرف:
در انسداد های دستگاه گوارش یا سابقه اپی لپسی (صرع) نباید مصرف شود. همراه با فنوباربیتال ها و ضد درد نارکوتیک منع منصرف دارد.
تداخلات:
دارو های فنوتیازینی آثار عصبی دارو را تقویت می کنند.
جذب استامینوفن ، آسپرین ، دیازپام و تتراسایکلین در حضور دارو تشدید می شود اما جذب دیگوکسین کاهش می یابد.
آتروپین اثرات این دارو روی حرکات گوارشی را مهار میکند.
عوارض جانبی:
واکنش های سیستم عصبی مرکزی شامل تهییج پذیری ، حمله ناگهانی، افزایش فعالیت بدن، افسردگی و کاهش هوشیاری می باشد.
برای دانلود چارت داروی metoclopramide در فرمت های PNG،PDF،Powerooint کلیک کنید.
