آزمون مهارت بالینی (CPE) توسط کمیسیون آموزشی انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا (AVMA) ،فارغ التحصیلان خارجی دامپزشکی (ECFVG) و انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا (CVMA) به عنوان چهارمین گام در ارزیابی آموزشی ایجاد شده است. هدف آن ارزیابی مهارت های عملی دامپزشکی بالینی یک دامپزشک "تازه فارغ التحصیل شده" است.
امتحان CPE یک آزمون مهارت‌های بالینی عملی و مبتنی بر عملکرد است که در 3 روز و 7 بخش انجام میشود که توسط هیئت علمی یک کالج دامپزشکی یا سایر مؤسسه‌های مجازاین امتحان برگزار میشود. سطح مهارت و دانش مورد انتظار برای دریافت نمره قبولی در هر بخش از CPE، سطح دانش یک دامپزشک آمریکایی یا کانادایی است (یعنی فارغ التحصیل جدید از یک دانشکده دامپزشکی معتبر AVMA/Council on Education).
CPE زیرمجموعه ای از مهارت های دامپزشکی بالینی سطح ابتدایی را که در دانشکده دامپزشکی AVMA/Council on Education آموزش داده می شود، ارزیابی می کند. به همه داوطلبانی که میخواهند امتحان CPE را قبول شوند گوش زد می شوند که در نظر بگیرند آیا آموزشی که دیده اند برای برای قبولی در امتحان CPE کافی است یا خیر. به عنوان مثال، برای موفقیت در بخش جراحی و بیهوشی CPE، داوطلبان نه تنها باید در مورد انجام جراحی و بیهوشی اطلاعات داشته باشند، بلکه باید قبل از اقدام، تجربه انجام جراحی و بیهوشی حیوانات کوچک را در یک محیط آموزشی یا بالینی داشته باشند.
داوطلبی که برای شرکت در CPE آماده میشود باید تجربه بالینی و مهارت‌های اولیه نگهداری و دامداری با گونه‌های مورد استفاده در این آزمون را داشته باشد. بیشترین تاکید بر سگ، گربه، اسب و گاو با تاکید کمتر بر بز، گوسفند و خوک است. به داوطلبان توصیه می شود که روی این گونه ها تمرکز کنند. داوطلبی که فاقد تجربه کار با هر یک از این گونه‌ها است، باید قبل از شرکت در آزمون، این تجربه راکسب کنند.
اگرچه تجربه به دست آمده از خواندن مطالب و مشاهده فیلم های آموزشی، دی وی دی، سی دی، پاورپوینت و غیره در آماده سازی برای CPE مفید است، داوطلب نباید این موارد را جایگزینی برای تجربه آموزشی بالینی "دستی" که در بالا ذکر شد در نظر بگیرد.
مهارت های ارتباطی و خدمات رسانی به مشتریان از اولویت بالایی در دامپزشکی در ایالات متحده و کانادا است. در طول دوره CPE از داوطلبان انتظار می رود که به طور واضح و موثر با مراجعه کننده (نقشی که توسط معاینه کننده ایفا می شود) ارتباط برقرار کنند تا یک تاریخچه دقیق بگیرند و اطلاعاتی از جمله یافته های بالینی، طرح های تشخیصی، نتایج آزمایش و تفسیر، گزینه های درمانی و پیش آگهی را به مشتری منتقل کنند. بخش‌های دیگر از داوطلب می‌خواهد که یافته‌ها را مستقیماً برای ممتحن توضیح دهد. فقدان مهارت‌های ارتباطی کافی به زبان انگلیسی (یا فرانسوی در دانشگاه مونترال، سنت هیاسین فقط برای اهداف NEB) بر عملکرد داوطلب در CPE تأثیر منفی می‌گذارد.
اگرچه فقط داوطلبانی که به خوبی آماده شده باشند می توانند CPE را بگذرانند، انتظار نمی رود هیچ داوطلبی در هفت بخش CPE نمره کامل را کسب کند. با این حال، از نظر ECFVG و NEB، هر داوطلب باید آشنایی قابل توجه و تجربه سطح ابتدایی با مهارت ها و دانشی که در هر بخش از CPE ارزیابی می شود، داشته باشد.
قالب و فرم امتحان CPE چگونه است؟
هفت بخش امتحان CPE عبارتند از: بیهوشی (سگسانان)، اسب، حیوانات غذایی، کالبد گشایی، تعیین موقعیت رادیوگرافی (حیوان کوچک)، داخلی حیوانات کوچک و جراحی (اواریوهیسترکتومی سگ).
برای هر گونه از حیوانات جدولی ارائه شده است که متداول ترین بیماری ها و تشخیث هایی که در بخش های داخلی وجد دارد قرار داده اند که برای ظولانی تر نشدن این مطلب این جدول و جزئیات دیگر امتحان CPE رو در قسمت دوم در مورد این امتحان مشاهده کنید.
